Month: Ιουνίου 2014
Ἀφροδίτη κι Ἔρως.
Ὕμνος στὸν Ἔρωτα…
Προσωπικότητες που έζησαν στο Μεταξουργείο
Σωτήρης Σπαθάρης
Γεννήθηκε το 1892 στη Σαντορίνη και μεγάλωσε στο Μεταξουργείο. Πατέρας του διάσημου δάσκαλου του θεάτρου σκιών, Ευγένιου. Ο Σωτήρης Σπαθάρης ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης του είδους που εισήγαγε στον Καραγκιόζη την λεγόμενη διαφημιστική «ρεκλάμα», χαρακτηριστικό είδος λαϊκής ζωγραφικής που κατόπιν υιοθετήθηκε και από άλλους καραγκιοζοπαίκτες. Επίσης, θεωρείται και ο δημιουργός της «αποθέωσης», του έμψυχου, δηλαδή, θεατρικού επιλόγου των ηρωικών συνήθως έργων, που ερμηνευόταν με κατεβασμένο τον μπερντέ από τον ίδιο τον καραγκιοζοπαίκτη και τους βοηθούς του. Υπήρξε, τέλος, ένας από τους πρώτους ιδρυτές και ένθερμους υποστηρικτές του Πανελλήνιου Σωματείου Καραγκιοζοπαικτών που σχηματίστηκε το 1924
Αντώνης Σαμαράκης- συγγραφέας
Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με μεγάλη κοινωνική δράση υπήρξε από τους δημοφιλέστερους Έλληνες τόσο ως συγγραφέας όσο και ως ενεργός πολίτης.
Αλέκος Φασιανός- ζωγράφος
Με την τελευταία του δουλειά «Ο μύθος της γειτονιάς μου», που εκτίθενται στον σταθμό του Μετρό, στο Μεταξουργείο…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.964 επιπλέον λέξεις
ΓΚΛΟΡΙΑ
ΟΝΟΜΑ: ΓΚΛΟΡΙΑ
ΠΟΛΗ: ΑΘΗΝΑ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Σπάρτης 4, Πλατεία Αμερικής
ΕΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: 1931-1949
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ:
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Θερινός. Αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας « Έθνος» του 1932. Κατά διαστήματα λειτουργούσε και σαν θέατρο. Σύμφωνα με μαρτυρία το 1949 έπαψε να λειτουργεί σαν κινηματογράφος και μετατράπηκε σε θέατρο.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Ο Χαρίλαος Πατέρας στο βιβλίο του «Κινηματογράφοι της Αθήνας» αναφέρει ότι λειτούργησε σαν κινηματογράφος τις περιόδους 1938-1940 και 1945-1955 και σαν θέατρο 1931 – 1935 και 1941 – 1944. Μάλλον οι πληροφορίες δεν είναι ακριβείς γιατί στη φωτογραφία του 1949 το βλέπουμε να λειτουργεί σαν Θέατρο Κοκκίνη.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΦΟΙΒΟΣ – Περιστέρι- Θερινός
ΟΝΟΜΑ:ΦΟΙΒΟΣ
ΠΟΛΗ: ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Εθνικής Αντίστασης
ΕΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: 1937
ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ:ΑΔΕΛΦΟΙ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Ο θερινός Φοίβος χτίστηκε το 1937, στο ελεύθερο χώρο πίσω από το παντοπωλείο των αδελφών Κώστα και Παντελή Παπάζογλου στην πλατεία Περιστερίου. Δίπλα στον θερινό, το 1953, χτίστηκε ο χειμερινός που υπάρχει και σήμερα.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Στο βιβλίο «Το Περιστέρι στην Αντίσταση 1941-1944 του Νίκου Σφακιανάκη υπάρχει αναφορά στο παρακάτω περιστατικό
Στις 12 Αυγούστου 1944 το βράδυ μια ομάδα του ΕΛΑΣ μπαίνει στον κινηματογράφο, σταματά την προβολή και βγάζει χωνί. Μια Γερμανική περίπολος που βρέθηκε κοντά έτρεψε προς τα κει. Ανταμώθηκε με τους Ελασίτες και αντάλλαξαν πυροβολισμούς αλλά χωρίς θύματα. Το ίδιο βράδυ οι Γερμανοί συλλαμβάνουν ένα αγωνιστή ονόματι Βασίλη (δεν έχει σωθεί το επίθετο) και τον κρατούν στο αστυνομικό τμήμα. Την επόμενη μέρα ένα αυτοκίνητο με τσολιάδες φέρνει τον Βασίλη μπροστά στον «Φοίβο» και τον εκτελεί.
Ο «Φοίβος» της περίοδο των Δεκεμβριανών χρησιμοποιήθηκε σαν προσωρινό κέντρο…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 9 επιπλέον λέξεις
«Eγώ δεν είμαι αυτός που νομίζουν»
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ, στις 13 Ιουνίου 1888, γεννήθηκε στη Λισαβόνα ο Φερνάντο Πεσσόα.
Almada Negreiros, Retrato de Fernando Pessoa, 1954
Υποκρίνομαι σημαίνει αγαπώ. Δεν μπορώ ποτέ να αντικρίσω ένα όμορφο χαμόγελο ή ένα όλο νόημα βλέμμα χωρίς αυτόματα να αναρωτηθώ (και λίγο με ενδιαφέρει ποιος χαμογελάει ή κοιτάζει), ποιος μπορεί να κρύβεται στο βάθος της ψυχής της οποίας το πρόσωπο χαμογελά ή κοιτάζει — ο πολιτικός που θέλει να μας αγοράσει ή η πόρνη που θέλει να την αγοράσουμε. Αλλά ο πολιτικός αγαπά τουλάχιστον την πράξη της αγοράς μας κι η πόρνη αγαπά τουλάχιστον να αγοράζεται. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε, όσο κι αν το θέλουμε, από την παγκόσμια αδερφοσύνη. Αγαπάμε ο ένας τον άλλο, και το ψέμα είναι το φιλί που ανταλλάσσουμε. (1-12-1931)
[Φερνάντο Πεσσόα, Το βιβλίο της ανησυχίας, μετάφραση Άννυ Σπυράκου, εκδ. «Αλεξάνδρεια».]
«Γεια χαρά σου, φύλακα των κοπαδιών,
εδώ πέρα στην άκρη του δρόμου
τι σου λέει…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 408 επιπλέον λέξεις
Η σκηνή ανήκει στους λογοτέχνες
—της Όλγας Σελλά—
Οι ζωές των ανθρώπων και τα πάθη τους είναι, έτσι κι αλλιώς, το κεντρικό ζητούμενο: στη λογοτεχνία, στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στα εικαστικά, στον χορό. Στην τέχνη. Όταν όμως δύο μορφές τέχνης συνδυάζονται για να αναζητήσουν, ξανά, αυτά τα μεγάλα «γιατί», τότε έχουμε κάτι διαφορετικό. Αυτό το διαφορετικό μάς καλούν να δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών αρκετοί σκηνοθέτες, νεότεροι και παλαιότεροι, που διάλεξαν φέτος να αφηγηθούν ένα κομμάτι της ελληνικής και της παγκόσμιας λογοτεχνίας από τη σκηνή του θεάτρου. Η λογοτεχνική βεντάλια μεγάλη. Από τον Ντοστογιέφσκι έως τον Μ. Καραγάτση και τον Γιάννη Σκαρίμπα, με ενδιάμεσες στάσεις στον Τσέχοφ και τον Κάφκα.
Η Αλεξάνδρα Αϊδίνη στον ρόλο της σαγηνευτικής Μαρίνας της «Μεγάλης Χίμαιρας» του Μ. Καραγάτση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου
Διαβάζοντας Ντοστογιέφσκι
Την αρχή κάνει, από τη Δευτέρα 9 Ιουνίου, ο Ηλίας Κουνέλας, επιλέγοντας τους «Αδελφούς Καραμάζοφ» του Φ. Ντοστογιέφσκι και τον αύλιο χώρο του Ιερού ναού Αγίου…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 707 επιπλέον λέξεις
Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα «Αντινομία» του Νίκου Καββαδία
Η «Αντινομία», που συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή Τραβέρσο (1975) συντίθεται το 1974, όταν ο Καββαδίας υπηρετεί στο m/s Aquarius. Πρόκειται για το πιο σύντομο σε έκταση ποίημα από όλα όσα συμπεριλαμβάνονται στις τρεις καββαδιακές συλλογές. Είναι όμως ποίημα εξαιρετικά συμπυκνωμένο και ευθύβολο. Ο πρώτος στίχος του ― «ο έρωτάς σου μια πληγή και τρεις κραυγές» ― είναι εμβληματικός για την ερωτική θεματολογία στην καββαδιακή ποίηση εν γένει.
Η «αντινομία» του ποιήματος έγκειται στον έρωτα ενός ναυτικού — δηλαδή ενός ανθρώπου πλασμένου για τη στεριά, που καταχρηστικώς βρίσκεται στη θάλασσα — για μια «θαλασσοκόρη του βυθού», την οποία τραβά βιαίως από τα βάθη («χίλιες οργιές») κερδίζοντας, φυσικά μόνο προσωρινά, τον ερωτικό αγώνα με τον Ποσειδώνα.
Η μορφή της «θαλασσοκόρης του βυθού» απελευθερώνει πολλούς ποιητικούς συνειρμούς. Πρωτίστως όμως παραπέμπει στην εικόνα της γοργόνας, που κυριαρχεί στην ποίηση του Καββαδία, όπως ακριβώς δέσποζε, ως «στάμπα» (τατουάζ), και στο αριστερό του μπράτσο. Η μαγική αυτή…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.543 επιπλέον λέξεις
Ειρήνη Καραγιαννίδου: έρωτας συμπαντικών διαστάσεων
Ειρήνη Καραγιαννίδου, Οι τέσσερις εποχές του [Α], ποιήματα, εκδ. Λογότεχνον
Στην πρώτη ποιητική συλλογή της Ειρήνης Καραγιαννίδου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Λογότεχνον» με τον αινιγματικό τίτλο «Οι τέσσερις εποχές του [Α]», δεσπόζει ο έρωτας, η παρουσία και η απουσία του, το πάθος και η έλλειψή του, αποκλείοντας σχεδόν οποιοδήποτε άλλο θέμα. «Είναι ο κενός χώρος που σε απαιτεί», εξομολογείται η αφηγηματική φωνή που μονοπωλεί τον λόγο στο βιβλίο, «είναι που η καρδιά μου / είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα σου». Το πρόσωπο όμως στο οποίο απευθύνονται τα λόγια αυτά και ο έρωτας που έχει σημαδέψει το ποιητικό υποκείμενο ξεφεύγουν από τα φυσιολογικά μέτρα και λαμβάνουν, στους στίχους αυτούς, συμπαντικές διαστάσεις. Ο χώρος και ο χρόνος έχουν εξαρθρωθεί. Οι εποχές του τίτλου διαδέχονται η μία την άλλη εκτός φυσικής αλληλουχίας ή μπλέκονται μεταξύ τους ανάλογα με τις διαθέσεις των σωμάτων: «Στο κρεβάτι του θριάμβου / μένουν τα σώματα μόνο…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 317 επιπλέον λέξεις
ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ 24 ΩΡΕΣ 